
Een persbericht versturen. Het wordt gezien als een belangrijk onderdeel van de marketing strategie voor self-pubbers. Maar klopt dat eigenlijk wel? Heeft het nog zin om tijd te stoppen in het bereiken van lezers via de traditionele media, zoals kranten en tijdschriften?
Ik heb het eens uitgezocht. Veel zelfuitgeefplatformen laten enthousiast via hun websites weten dat als jij een (e)boek via hen uitbrengt dat zij een persbericht erover gaan rondsturen. Ook veel self-pubbers denken bij marketing vaak het eerste aan een persbericht.
Maar er zijn verschillende manieren om een persbericht te gebruiken als marketing strategie. Goede manieren en manieren die weinig zoden aan de dijk zetten.
Een algemeen persbericht versturen naar kranten en tijdschriften in het hele land
Uiteraard wil je als self-pubber graag aan de wereld laten weten dat je boek is uitgekomen. Daar is niks mis mee. Echter, het versturen van een algemeen persbericht naar de redacties van alle kranten en tijdschriften die je maar kunt bedenken is geen slim plan.
Je kun hopen dat door het versturen van een persbericht er iets over je boek in een krant of op de radio komt, maar kan ik je nu helaas al wel zeggen dat de kans dat dit gebeurt heel erg klein is.
De hoop om een recensie te krijgen in een krant is ook vaak misplaatst. Grotere kranten plaatsen veelal geen recensies over zelf uitgegeven boeken, voornamelijk omdat de redactie niet verwacht dat dit soort boeken erg goed zijn.
Waarom werkt een algemeen persbericht versturen niet?
Er zijn meerdere redenen waarom het versturen van een algemeen persbericht niet werkt.
- Ten eerste omdat het niet gericht genoeg is. Een krant wordt gelezen door mensen met verschillende interesses, maar jij hebt je boek geschreven voor een bepaalde doelgroep. Als die doelgroep de krant niet leest, bereik je ze dus niet.
- Ten tweede zit er vaak te veel tijd tussen het ‘horen/lezen over een boek’ en de daadwerkelijke aanschaf. Tenzij men in de boekwinkel een krant leest en daar een artikel ziet over een boek die twee meter verderop op een plank blijkt te staan, zullen de meeste mensen die het artikel zien het al snel weer vergeten zijn.
- En omdat er bij een krantenartikel of een item op de radio geen ‘knop’ zit die zegt ‘klik hier voor dit fantastische boek’, heeft de potentiële koper dus geen mogelijkheid meteen tot actie over te gaan. De zogenaamde ‘Call to Action’ ontbreekt.
En dan is er nog het feit dat veel persberichten helemaal niet gelezen worden door de redacties van kranten en tijdschriften. Dat komt omdat deze al veel te veel persberichten krijgen, maar ook omdat ze al aan de aanhef van het persbericht kunnen zien dat het ergens over gaat waar zij sowieso geen aandacht aan besteden.
Voordat je dus uren besteedt aan het schrijven van een perfect persbericht, ga eerst eens nadenken wat het doel is dat je met het persbericht wilt bereiken. Zo kom je erachter of het persbericht dan überhaupt wel een goede methode is om te gebruiken.
Een gerichter persbericht versturen is misschien een beter plan
Als je toch aan het nadenken bent over het doel dat je wilt bereiken met je persbericht, ga dan eens na of er misschien kranten of tijdschriften zijn die wél geïnteresseerd zijn in jouw boek. Denk hierbij aan vakbladen die gaan over het onderwerp waar jij toevallig je non-fictie boek over hebt geschreven.
Mocht je dit vakbladen tegenkomen dan kun je overwegen hen een gerichter persbericht te sturen, waarin je laat weten dat jouw boek een goede aanvulling kan zijn op waar zij al over schrijven.
Een persbericht voor lokale kranten, radio of TV
Veel kleine lokale kranten en huis-aan-huisbladen vinden het leuk iets te vermelden over mensen uit het dorp of de stad waarover zij schrijven.
Vooral als je over een lokaal onderwerp hebt geschreven is het natuurlijk goed een persbericht rond te sturen. Sommige lokale kranten vinden het ook leuk een artikel te plaatsen over een lokale schrijver.
Houdt wel in de gaten dat het dan nog steeds gaat over een algemeen publiek, dat wellicht totaal niet geïnteresseerd is in het genre waarin jij schrijft. En omdat de ‘Call to Action’ ontbreekt, zou ik niet te veel verwachten wat betreft verkopen.
Het kan echter wel handig zijn om voodat er een artikel in een lokale krant komt, toch bij de plaatselijke boekhandel wat boeken in consignatie te hebben neergelegd. Mocht men dan nieuwsgierig zijn geworden naar jouw boek, kunnen ze altijd even gaan kijken of het echt wat voor ze is.
Zorg ook dat je in het persbericht je website hebt vermeld.
Vergeet vooral de 20/80 regel niet!
Voor al het bovenstaande geldt dat het goed is de 20/80 regel in de gaten te houden. Je hebt maar een beperkte tijd per dag die je kunt besteden aan schrijven en marketen, dus probeer niet alleen te kijken naar wat goed is voor jouw boek, maar vooral ook naar wat juist is. Wat levert het meeste op.
Met de 20/80 regel richt je je op de 20% van wat je zou kunnen doen die 80% van het resultaat geeft. Is het eerder 80/20, dan kun je beter eerst andere dingen gaan doen.
Wat je ook doet, zorg in elk geval dat je weet hoe je een perfect persbericht moet schrijven!
Een korte waarschuwing over vanity uitgeverijen
Vanity uitgeverijen zijn zelfuitgeefplatformen die geld vragen van de auteur om een boek te gepubliceerd te krijgen. Veel vanity’s laten met trots op hun website weten dat ze voor dat geld ook een ‘marketingstrategie’ gaan toepassen. Helaas gaat dit in de meeste gevallen niet verder dan het versturen van een algemeen persbericht.
Trap dus niet in de mooie praatjes op de website van de vanity. Een algemeen persbericht versturen werkt niet en je zou er al helemaal niet voor moeten betalen!
Het versturen van een persbericht is dus niet perse een goed plan. Heb je een lokaal boek geschreven of een non-fictie boek over een gericht onderwerp, dan zou het nog een idee kunnen zijn een persbericht te versturen.
Het is echter beter je energie in eerste instantie te richten op je platform, mailinglist en social media, en ga als je nog tijd overhebt een keer een persbericht maken voor een lokale krant of radio.
Verder lezen:
- Veel recensenten van kranten en tijdschriften denken dat zelf uitgegeven boeken slecht zijn. In 2018 stond er zelfs een artikel over in de Volkskrant. Artikel in de Volkskrant: self-pubbers krijgen de schuld
- Vanity’s zijn uitgeverijen waar je beter met een grote boog omheen kunt lopen. Ben je benieuwd waarom, lees dan mijn blogpost: Moet ik in zee gaan met een uitgeverij die geld vraagt?
- Wat is een mailinglist en hoe zorg je dat mensen zich aanmelden? Met een reader magnet kun je lezers overhalen lid te worden en je schrijfsels uit te proberen. Lees meer via: Mailinglist en nieuwsbrief. Hoe doe ik dat?
(Met dank aan Jan Vermeer voor de uitleg over de 20/80 regel.)
Be the first to comment