De laatste paar weken is het rustig in uitgeefland en is er weinig nieuws. Toch was er een nieuwsbericht dat schrijvers wereldwijd de koude schrik om het hart deed slaan. OpenAI, een bedrijf dat research doet naar het veilig gebruik van artificial intelligence, zeg maar robots, heeft een algoritme ontwikkeld dat zelf teksten kan schrijven.
Toegegeven, de teksten die de nieuwe algoritme tot nu toe heeft geschreven zijn ietwat stuntelig en herkenbaar als ‘niet geschreven door mensen’, maar het is een kwestie van tijd voordat dat gaat veranderen. En zijn wij als schrijvers dan allemaal onze baan kwijt?
OpenAI’s besluit om de research die zij hebben gedaan voor dit nieuwe algoritme, GPT-2 genaamd, niet openbaar te maken, heeft heel wat tongen los gemaakt. Zo zijn er heel wat mensen die denken dat het een goede keuze was, aangezien de wereld nog niet klaar is voor een robot die met weinig aansporing fake nieuws en foutieve ‘wetenschappelijke’ teksten kan schrijven.
Zo schreef GPT-2 nadat het was gevraagd waarom ‘recycling slecht is voor de wereld’, een aannemelijk betoog waarom dat zo is. Een betoog waar klimaatsceptici zonder problemen mee aan de haal zouden kunnen gaan als bewijs van hun gelijk.
En daar zit hem nu net de kneep.
Want wat zou er gebeuren als iedereen toegang had tot een dergelijk algoritme? Zou het internet dan nog meer vol komen te staan met nauwelijks meer van echt te onderscheiden opruiende, haatdragende en bevooroordeelde teksten?
Zelfdenkende artifical intelligence is iets waar wetenschappers al jaren tegen waarschuwen. Ik moet daarbij altijd denken aan de televisieserie Battlestar Gallactica, dat een duidelijk beeld geeft van wat er mis kan gaan als wij artificial intelligence op de vrije loop laten en ze onderschatten en onderdrukken.
Okay, Battlestar Galactica is science fiction, maar de mogelijkheden voor zelfdenkende en zelflerende robots gaan met sprongen vooruit. Misschien moeten we maar eens serieus gaan nadenken over de integriteitsvragen die dit oproept. Want als een robot zichzelf dingen kan leren en zelf denkt, mag je daar dan zomaar de stekker uittrekken? Is dat dan wellicht moord?
Of als een zelfdenkende robot met jouw auto een verkeersovertreding begaat, wie krijgt dan de bekeuring?
Voor nu zijn schrijvers vooral bang dat ze vervangen zullen worden door robots. Gelukkig er zal altijd een vraag blijven naar goede eerlijke ‘content’. Verhalen, artikelen, blogposts, podcasts van betrouwbare personen die een tegenstem kunnen zijn in de gekte.
Zijn schrijvende robots daarom een bedreiging voor de menselijke schrijvers? Niet zolang we zorgen dat we bij onszelf blijven en eerlijk naar buiten toe.
Daarom is het belangrijk dat wij self-pubbers vroeg beginnen met het opzetten van een persoonlijk merk voor onszelf, zodat onze lezers onze stem en manier van vertellen leren herkennen en vertrouwen.
Als we ons persoonlijk merk in het oog houden tijdens het plannen en uitbouwen van onze toekomstige schrijfbedrijven, dan zullen onze trouwe fans ons altijd weer weten te vinden.
Be the first to comment