Abonnementslezen. Moeten we daar blij van worden?

LET OP! Dit is een oudere blogpost. Ik ben in een recentere blogpost nog veel uitgebreider op het onderwerp abonnementslezen ingegaan. Je kun het vinden via de volgende link: Abonnementslezen is niet meer weg te denken!. Bedankt en blijf schrijven! – Maria Staal

Abonnementslezen. De populariteit voor deze digitale manier van boeken lenen groeit onder lezers, maar is het ook iets waar wij self-pubbers blij van moeten worden? Niet een vraag die zomaar te beantwoorden is.

Het abonnementslezen bestaat al vanaf 2013 toen het Amerikaanse Scribd kwam met de mogelijkheid voor lezers om voor een klein bedrag per maand zoveel ebooks, tijdschriften en kranten te lezen als ze wilden. Amazon volgde in 2014 met Kindle Unlimited en in 2017 kwamen Bol.com en Kobo samen met Kobo Plus.

Indies wereldwijd waren niet blij met de komst van Kindle Unlimited. Ze waren bang inkomsten te verliezen. In het begin van KU werd er nog maandelijks een berekening gemaakt en ebooks die meer dan 10% waren gelezen, kregen maandelijks een bepaald bedrag uitbetaald vanuit een algemene pot. Afhankelijk van de prijs van je ebook, kon dit hoger of lager uitvallen als de royalty’s van een verkocht exemplaar.

Vanwege oplichters paste Amazon de uitbetaling uit KU aan

In oktober 2015 veranderde Amazon de uitbetaling van KU van het ‘percentage gelezen’ model naar een ‘aantal pagina’s gelezen’ model. Dit omdat het eerder niet uitmaakte of een ebook 10.000 woorden was of 120.000 woorden. Als er 10% van was gelezen kregen de indies voor het ebook een vast bedrag en minder betrouwbare personen zagen hierin een mooie kans om wat illegaal geld te verdienen

Ze publiceerden hele korte ebooks, vaak met tekst dat van het internet was geplukt, betaalden vervolgens mensen om deze ebooks te lenen en meteen door te klikken naar het einde. Zo werd de 10% lezen geregistreerd en kregen ze uitbetaald uit de algemene pot.
Dit ging op zo’n grote schaal dat het voor de oplichters prima uit kon om KU accounts aan te maken en mensen een zakcentje uit te betalen voor het doorklikken.

Gevolg was natuurlijk dat het geld uit de algemene maandelijkse pot oneerlijk werd verdeeld en dat legitieme schrijvers er hard op achteruit gingen.
Het ‘pagina’s gelezen’ model moest deze oplichterij de kop in drukken, Uiteraard waren de oplichters niet voor één gat te vangen en vonden ze ook manieren om via het nieuwe model illegaal veel geld te verdienen.

Nederlandse schrijvers waren niet blij met de komst Kobo Plus

Internationaal werden Indies dus niet happy van Kindle Unlimited, maar er was echter weinig aan te doen. Lezers waren enthousiast over KU en in bepaalde genres was het eigenlijk een verplichting dat je ebooks meededen.
Daarom zagen Nederlandstalige self-pubbers de komst van Kobo Plus met angst en beven tegemoet, want ze waren bang dat hier hetzelfde zou gebeuren.

En dat was ten dele zo.

Doordat Kobo in hun berekening van de royalty’s vanuit Kobo Plus de prijs van het ebook ook meenamen (en de voorwaarde de er 20% gelezen was), waren veel self-pubbers geneigd hun ebooks hoger te gaan prijzen. Dit om er tóch nog maar een beetje uit te slepen, want in vergelijking met verkochte exemplaren waren de inkomsten van uitgeleende ebooks behoorlijk minder geworden.

Wat ook bleek was dat vooral schrijvers van de genres Romatiek, Erotica en Young Adult gelezen werden door mensen met een Kobo Plus abonnement.
Het was zelfs zo dat als een ebook in een van die genres niet in Kobo Plus zat, je sowieso minder inkomsten had.

Kobo Plus past de uitbetaling van royalty’s aan

Vorige week is duidelijk geworden dat de voorwaarden voor Kobo Plus per 1 april aangepast gaan worden.
Omdat er dan audioboeken worden toegevoegd veranderd Kobo nu het ‘20% gelezen’ model naar een ‘aantal minuten gelezen’ model.

Naar eigen zeggen heeft Kobo er lang over nagedacht hoe de uitbetaling van royalty’s moest worden aangepast nu er niet alleen meer ebooks in het bestand van Kobo Plus zitten. Want naar audioboeken word geluisterd en in hun beleving was het oude royalty model van 20% van het gelezen boek niet meer van toepassing.

Per 1 april worden de royalty’s berekend aan de hand van de tijd die een lezer erover doet om een ebook te lezen en een audioboek te beluisteren.
Deze beslissing is veel schrijvers in het verkeerde keelgat geschoten. Vooral degene van genres die lezers hebben die boeken verslinden alsof ze uitgehongerd zijn, zoals Romantiek, Erotica en YA.

Want hun lezers spenderen minder tijd aan het lezen van een ebook en zullen sneller weer een nieuwe lenen. In de tijd dat het een gemiddelde lezer kost om één boek te lezen, lezen zij er wellicht vier of vijf.
En die vier of vijf ebooks worden in het oude royalty model elk meegenomen in de berekening van de royalty’s, terwijl er nu alleen gekeken wordt naar de hoeveelheid gelezen minuten. In dat geval raken schrijvers met lezers die snel lezen geld kwijt.

Is er wel wat te doen aan de groeiende populariteit van het abonnementslezen?

Naar mijn mening kunnen schrijvers met de opkomst van het abonnementslezen niets anders doen dan het kiezen uit twee kwaden.

Een feit is dat het abonnementslezen niet meer weg gaat. De consument wil het, dus zal het blijven. Als je boeken schrijft in genres die populair zijn bij leden van een abonnementsdienst, dan heb je geen keus. Je moet wel meedoen.

Het grote voordeel dat self-pubbers hebben is dat wij sowieso al gewend zijn aan het meebewegen met de markt. Dat wil natuurlijk niet zeggen dat we blij hoeven zijn met verminderde inkomsten vanwege de groeiende populariteit van het abonnementslezen.

Maar daardoor zullen we echter nog meer dan eerder moeten kijken naar wat we willen doen met ons schrijfbedrijf en kijken naar alternatieve stromen van inkomsten. Alleen op die manier kunnen we een business die er tegen kan om de veranderingen in de markt op te vangen.