Waarschuwing! Doe dit niet als je een boek uitgeeft!

Je hebt net de proefdruk van je boek in handen. Een fantastisch moment om het manuscript waar je bloed, zweet en tranen om hebt gelaten eindelijk ‘in het echt’ te zien. Tegelijkertijd ben je zenuwachtig. Wat als je nu nog een grote fout vindt?
Toch wel met wat angst en beven begin je te bladeren.

Wat nu als je net een stapel recensie-exemplaren hebt weggestuurd, met de goede hoop wat vroege recensies te mogen ontvangen en eigenlijk zeker weet dat er geen grote fouten in de tekst staan? Want dat zou wel heel erg gênant zijn. Je wilt immers een goede indruk achterlaten?

En wat nu als een van je vroeg recensenten je eerst enthousiast laat weten dat ze het boek ontvangen heeft en je anderhalf uur later een PM stuurt met de mededeling dat er toch echt iets niet klopt aan een stuk tekst? Wat doe je dan?
Ik zakte in elk geval zowat door de grond van schaamte toen mij dit een half uurtje geleden overkwam.

Net zoals met het produceren en publiceren van ieder boek, heeft ook het boek waar ik het hier over heb, Marketing voor schrijvers dat over vier weken uitkomt, een heel proces doorgemaakt. Schrijven, redactie, herschrijven, eindredactie, nogmaals aanpassen, vormgeving, de hele mikmak. Na iedere stap heb ik het boek secuur doorgelezen, zoals het hoort.

Behalve bij de laatste stap.

Nadat het boek was teruggekomen van de vormgever, heb ik het niet weer doorgelezen en zo naar de uitgeefdienst gestuurd die de daadwerkelijke publicatie voor mij doet via hun CB-aansluiting.

Uiteraard had ik de pdf van het binnenwerk doorgeklikt. Meerdere keren zelfs, want ondanks dat ik de tekst niet letterlijk heb nagelezen, waren er wel vormgevingsfouten geslopen in het geheel. Een dubbele witregel hier, of een rare afbreking daar. Het werd allemaal opgelost.

Zo kreeg ik een aantal weken geleden de proefdruk van de uitgeefdienst. Het boek zag er prachtig uit. Geen vuiltje aan de lucht. Dus dan meteen maar een stapel auteursexemplaren bestellen, want ik wilde graag recensie-exemplaren gaan versturen. De dag van publicatie kwam tenslotte dichterbij.

Nog steeds had ik het boek niet zelf weer doorgelezen. Stom natuurlijk, maar er ik had wel een excuus. Ten eerste was er weinig tijd en ten tweede kon ik, nadat ik de tekst al wel ‘duizend’ keer had gelezen, het niet meer zien en was ik echt toe aan het schrijven van een nieuw boek.

En dan komt die PM van de recensent. Eén van de zes die het boek heeft ontvangen. Balen, natuurlijk!

Wat heb ik geleerd van deze ervaring? Lees altijd de tekst van je boek nog eens door! Ook al is er geen tijd en komt het je ondertussen de neus uit. Want een fout is zo gemaakt. Dat kun je hier wel zien. In een alinea is de eerste zin opgesplitst en per ongeluk aan de laatste zin geplakt. Het hele logische opbouw van de alinea is weg en de tekst slaat eigenlijk nergens meer op. Dit had ik er zo uitgepikt als ik het boek nog een laatste keer had gelezen.

Uiteraard ga ik zorgen dat deze fout wordt goedgemaakt voordat het boek uitkomt op 7 november. Gelukkig heb ik nog wat tijd. Maar het was natuurlijk veel beter geweest als ik deze fout niet had gemaakt. Zo zie je maar dat zelfs na het uitgeven van twaalf boeken je nog steeds fouten maakt, maar hopelijk leer ik hiervan en maken jullie in de toekomst niet dezelfde fout!